God and God alone

Een paar maanden geleden ging het goed met me.
Tenminste, dat zag de buitenwereld.
Ik had gevonden wat ik zocht: een HBO studie, een kamer, vrijheid...
Tenminste, dat dacht ik. Maar oeps, ik vergat 1 ding in mijn 'leuke leven'.
Ik vergat God. En ik gaf mezelf de eer.
Ik had het gemaakt, ik had het goed voor elkaar.
Ten diepste voelde ik me diep ongelukkig.
Toen God mij duidelijk maakte dat ik op de verkeerde weg liep, deed het pijn.
Het was echter nodig om weer op de goede weg te komen.

Herken je dat? Dat je soms vergeet wie er in jouw leven nu echt de touwtjes in handen hoort te hebben?
Toen ik besefte dat ik probeerde ze zelf vast te houden, wist ik dat het verkeerd was.
Toen God me vroeg om alles op te geven, zodat Hij zijn werk kon doen, deed ik dat.
Niet omdat ik het leuk vond, maar omdat ik niet anders kon.

De reden waarom ik zoiets persoonlijks vertel is omdat deze tekst sinds de keuze om alles
in Gods handen te leggen, een nieuwe betekenis heeft gekregen.
God, en God alleen verdiend de eer. Dus laten wij Hem ook die eer geven.
In alle grote, en in alle kleine dingen.